Van Amsterdam naar Mendoza
Zondag 13 februari 2004
 |
�S Ochtends vroeg staan we zeer slaperig op Schiphol. Onze ex-expeditiegenote Sylvia, die in 2000 deel uitmaakte van onze Kilimanjaro expeditie, komt ons uitzwaaien en maakt foto�s van ons in Expert-outfit. Het is erg leuk dat ze erbij is. We hebben getracht om haar te overreden om mee te gaan, maar ze was niet te vermurwen. De douanecontrole is erg streng; alle koffers moeten opengemaakt worden en onze uitrusting wordt nauwlettend onderzocht. Ren� moet uitgebreid verklaren waarom hij een baard uit een feestartikelen-winkel meeneemt naar Argentini�. Hij geeft ter plekke een demonstratie en laat een aantal verbijsterde marechaussee�s achter. |
| Mark Thijssen vliegt apart omdat hij geen plaats meer op de geplande vlucht wist te bemachtigen. Hij moet een tussenstop in Madrid maken, maar weet zich tijdens dit oponthoud toch wel bezig te houden. |  |
 |
We ontmoeten elkaar in Chili, waar we met z'n drieen in een uiterst comfortabele bus naar Mendoza stappen. De route voert dwars door de Andes en bereikt hoogtes boven de 4000 meter. |
| Om even over negenen in de avond rijden we Mendoza binnen en worden opgewacht door onze gidsen Laura en Juan. Het lukt niet om alle bagage in ��n auto te proppen dus moet er een tweede gecharterd worden. Na een woeste autorit komen we na een kwartiertje bij ons hotel aan, waar we al gauw van een gerieflijke nachtrust genieten.De volgende ochtend is het weer een druk programma. We krijgen eigenlijk niet de tijd om een beetje te wennen aan de stad. Eerst moeten we bij onze gids thuis de formaliteiten afhandelen (lees: hem betalen) en de uitrusting inladen. Vanwege de economische crisis in Argentini� kan er alleen maar cash betaald worden. Dan gaan we de klimvergunningen ophalen. Die wordt tegen betaling van $ 200 per persoon verstrekt in een paviljoen in het stadspark. |  |
Klik hier om verder te lezen over het gedeelte van Mendoza naar het basiskamp